Sterren

Één, twee, drie, vier
stap voor stap
steeds een stukje
ik ben er bijna
Hè shit, toch net niet!

Drie, twee, één centimeter
nog maar een beetje
ik rek me uit
ik heb het bijna
Verdorie, mijn arm te kort!

Zes, vier, twee teentjes
nog ietsje hoger
ik sta op het puntje
ik raak het aan
Nee hè, net mijn teen te klein!

Dan maar springen
zo hoog ik kan
ik heb het... niet
ik heb het... niet
En toch zó dichtbij!

Ik geeft het op
nog even groeien
en dan ben ik er vast wel
Maar wat probeer ik dan te grijpen
hoor ik je denken

De sterren natuurlijk.
De sterren.